بهار تازه ۱۱ روزش شده...هنوز به بغل من عادت ندارد...هنوز کسل است و زیاد می خوابد...هنوز کش میاید اندامش...چه بوی خوبی میدهد...کاش همینجور بماند و کاش بتوانم همینجور نگاهش کنم...هی...هی...
هیچ وقت اینقدر دوستش نداشتم...
نغمه افشار
چهارشنبه 11 فروردین‌ماه سال 1389 ساعت 11:33
با سلام و احترام.ایماژ و تخیل که از المان های یک اثر خوب بشمار میرود در اینجا بخوبی رعایت شده است.بویژه موضوع جانبخشی یا تشخیص(پرسونی فیکیشن)که بهار را چون نوزادی تازه به دنیا آمده انگاشته که هنوز در حال شکوفایی و بالندگی ست که مبین نگاه ظریف نگارنده است.با این حال بنظر میرسد اگر بجای ((هنوز کسل است و زیاد میخوابد)) عبارت ((مدام می گرید و بی تاب است)) بکار میرفت اثر به اوج خود میرسید چراکه در اینصورت گریستن کنایه و یاداور باران می بود و از طرف دیگر بی تابی را هم میشد به تغییرات جوی که از مختصات فصل بهار است تعمیم داد.در ادامه مشاهده میکنیم که عبارت پایانی با نوعی آرزو وشاید حسرت همراه است.آرزوی ادامه ی روند مطلوب و مطبوع وحسرت دگرگون نشدن نوع نگاه که این امر به تاثیرگذاری اثر افزوده است.با تشکر از شما لطفا این ترانه رو حتما به بقض سکوت برسونید.دلم عمریه میگیره بهونه/میخواد دل بکنه از این زمونه/تویی فانوس روشن تو شب تار/واسه این دل سرگشته بی یار/دیگه وقتشه که بارون بباره/بریزه رو سر شبا ستاره/شبای انتظار شبای دلتنگ/ که میزنه به شیشه دلم سنگ/یه روز گل میکنه غنچه رویام/اگه پا بذاری رو فرش چشمام/میشینه رو سرم سایه دستات/میپیچه تو دلم عطر نفسهات/خدا کی میرسه لحظه دیدار/دل از خواب قفس کی میشه بیدار/هنوز منتظرم خسته و بی تاب/که شب گم بشه تو خنده مهتاب.آبجی نغمه ببخشید که من برای بار دوم کامنت میذارم متاسفانه هیچ نشانی و دسترسی به بغض سکوت ندارم لاجرم از طریق شما پیام میدم مضاف بر اینکه من کاراتون رو دنبال میکنم و دوست میدارد که نقد یا نظرم رو در مورد کاراتون بدم.سبزوبرقرار باشید
سلام... خیلی ممنون از نظر جامع و کاملتون... من از بغض سکوت در مورد شناختن شما با کامنت اول پرسیدم ( البته اگر منظورتون وبلاگ بغض سکوت باشه!) ایشون شما رو به جا نیاوردن..البته بنده هم شما رو به یاد نمی ارم...
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
سلام؛همیشه اسفند را بیشتر از بهار دوست داشته ام)مثل 5 شنبه ها از جمعه ها(شاید چون به یک امید بیشتر احتیاج دارم تا یک حس ناب!
با سلام و احترام.ایماژ و تخیل که از المان های یک اثر خوب بشمار میرود در اینجا بخوبی رعایت شده است.بویژه موضوع جانبخشی یا تشخیص(پرسونی فیکیشن)که بهار را چون نوزادی تازه به دنیا آمده انگاشته که هنوز در حال شکوفایی و بالندگی ست که مبین نگاه ظریف نگارنده است.با این حال بنظر میرسد اگر بجای ((هنوز کسل است و زیاد میخوابد)) عبارت ((مدام می گرید و بی تاب است)) بکار میرفت اثر به اوج خود میرسید چراکه در اینصورت گریستن کنایه و یاداور باران می بود و از طرف دیگر بی تابی را هم میشد به تغییرات جوی که از مختصات فصل بهار است تعمیم داد.در ادامه مشاهده میکنیم که عبارت پایانی با نوعی آرزو وشاید حسرت همراه است.آرزوی ادامه ی روند مطلوب و مطبوع وحسرت دگرگون نشدن نوع نگاه که این امر به تاثیرگذاری اثر افزوده است.با تشکر از شما لطفا این ترانه رو حتما به بقض سکوت برسونید.دلم عمریه میگیره بهونه/میخواد دل بکنه از این زمونه/تویی فانوس روشن تو شب تار/واسه این دل سرگشته بی یار/دیگه وقتشه که بارون بباره/بریزه رو سر شبا ستاره/شبای انتظار شبای دلتنگ/ که میزنه به شیشه دلم سنگ/یه روز گل میکنه غنچه رویام/اگه پا بذاری رو فرش چشمام/میشینه رو سرم سایه دستات/میپیچه تو دلم عطر نفسهات/خدا کی میرسه لحظه دیدار/دل از خواب قفس کی میشه بیدار/هنوز منتظرم خسته و بی تاب/که شب گم بشه تو خنده مهتاب.آبجی نغمه ببخشید که من برای بار دوم کامنت میذارم متاسفانه هیچ نشانی و دسترسی به بغض سکوت ندارم لاجرم از طریق شما پیام میدم مضاف بر اینکه من کاراتون رو دنبال میکنم و دوست میدارد که نقد یا نظرم رو در مورد کاراتون بدم.سبزوبرقرار باشید
سلام...
خیلی ممنون از نظر جامع و کاملتون...
من از بغض سکوت در مورد شناختن شما با کامنت اول پرسیدم ( البته اگر منظورتون وبلاگ بغض سکوت باشه!) ایشون شما رو به جا نیاوردن..البته بنده هم شما رو به یاد نمی ارم...